Ενώ συμπληρώνουμε τέσσερα χρόνια από τότε που εισήλθαμε στην τελευταία φάση της καπιταλιστικής κρίσης, παρατηρούμε μία έντονη και επίμονη κίνηση από την μεριά των αφεντικών για ενσωμάτωση και αφομοίωση αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων των από-τα-κάτω.
Εντοπίζουμε αυτή την κίνηση σε κομματικούς μηχανισμούς, σε μη κυβερνητικές οργανώσεις (και την θολούρα που συνοδεύει το περιεχόμενο και τους στόχους τους) και σε προγράμματα χρηματοδοτούμενα από κοινοτικά κονδύλια (όπως π.χ. τα ΕΣΠΑ που χρηματοδοτούν τη δημιουργία συνεργατικών επιχειρήσεων ή την εργασία σε κοινωνικά παντοπωλεία, κοινωνικά ιατρεία κ.τ.λ.).
Αυτό το κείμενό μας, λοιπόν, παρόλο που συγκεκριμενοποιείται σε έναν κομματικό μηχανισμό αποτελεί προϊόν ενός γενικότερου προβληματισμού και μία συζήτησης που είναι σε εξέλιξη στη συνέλευση του ΚΧΥ και συχνά αποτυπώνεται στα κείμενα τα οποία δημοσιοποιούμε. Στο σύντομο μέλλον θα καταθέσουμε μία πιο αναλυτική και ολοκληρωμένη άποψη επί του θέματος.
.
Εμείς θα μιλάμε για εμάς
Την προηγούμενη εβδομάδα διαβάσαμε ρεπορτάζ και συνεντεύξεις οι οποίες παρουσίαζαν τη συλλογικότητα «Αλληλεγγύη για όλους». Στη συνέντευξη τύπου που έδωσαν άτομα της συλλογικότητας (και ένα μέρος της δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο left.gr) μαθαίνουμε ότι «η ‘‘αλληλεγγύη για όλους’’ δημιουργήθηκε από κόσμο με συμμετοχή σε διάφορα κινήματα και δομές αλληλεγγύης και στα πλαίσια της διακήρυξης του ΣΥΡΙΖΑ για την ανάπτυξη και ενίσχυση του κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης».
Λίγους μήνες νωρίτερα, τον Δεκέμβριο του 2012, διαβάζαμε σε φύλλο της εφημερίδας «Αυγή» τον Τάσο Κορωνάκη (μέλος της συντονιστικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ) να λέει: Οι δομές της αλληλεγγύης έχουν σκοπό να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις των πολιτικών του Μνημονίου. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι στη χώρα που στερούνται τα στοιχειώδη αγαθά που είναι απαραίτητα για την επιβίωση, όπως τροφή, στέγη και φάρμακα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ΕΚΜ δεν επιδιώκει να φτιάξει τις “δικές του” δομές αλληλεγγύης, αλλά να διευκολύνει την επικοινωνία και τον συντονισμό και να στηρίξει με κάθε τρόπο τις ήδη υπάρχουσες.
Και λίγο παρακάτω μαθαίνουμε ότι: η πρωτοβουλία “Αλληλεγγύη για Όλους” αποσκοπεί στο να ενισχύσει αλλά και να παράσχει οργανωτικούς και οικονομικούς πόρους σε 3.000 περίπου δομές αλληλεγγύης οι οποίες είναι διάσπαρτες σε όλη την Ελλάδα.
Και αναρωτιόμαστε, λοιπόν, εμείς: τι δουλειά έχει ένα αυτοοργανωμένο εγχείρημα υγείας όπως είναι ο κοινωνικός χώρος για την υγεία της ΛΣ Πετραλώνων, Θησείου και Κουκακίου να συμπεριλαμβάνεται μέσα σε ένα παρακλάδι μίας κομματικής δομής; Για εμάς η λέξη αυτοοργάνωση συνοδεύεται και από την επιδίωξη ανάληψης της ζωής και των αποφάσεών μας στα χέρια μας. Χωρίς αντιπροσώπους, χωρίς διαμεσολαβητές, έξω και ενάντια σε ιεραρχικές δομές. Ο πατρόνας αυτής της πρωτοβουλίας, ο ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή, έχει μήπως κάποια σχέση με τις παραπάνω αξίες; Μήπως…
Και αναρωτιόμαστε, επίσης, ποιός έχει εξουσιοδοτήσει έναν κομματικό φορέα να αναλάβει «την διευκόλυνση της επικοινωνίας ανάμεσα στις δομές». Πέρυσι, τέτοια εποχή περίπου κάποιοι εκατοντάδες άνθρωποι σπάζαμε τα κεφάλια μας να στήσουμε μία συντονιστική δομή των λαϊκών συνελεύσεων και των συνελεύσεων γειτονιάς. Ήταν μία πρωτοβουλία η οποία στηριζόταν στην άμεση επαφή στα αμφιθέατρα και στην αναζήτηση κοινών εδαφών. Σήμερα, αυτή η «συντονιστική πρωτοβουλία» του «Αλληλεγγύη για όλους» σε ποια ακριβώς επαφή και σχέση βασίζεται; Μήπως σε αυτή των κομματικών σχέσεων;
Σε εκείνο το άρθρο της «Αυγής» (που παραθέσαμε και παραπάνω) ο Κορωνάκης μιλάει και για ενίσχυση με οικονομικούς πόρους σε δομές αλληλεγγύης διάσπαρτες στην Ελλάδα. Να υποθέσουμε ότι το γεγονός ότι συμπεριλαμβανόμαστε στις «αλληλέγγυες δομές» του ιστότοπου αποτελεί μία ανοιχτή πρόσκληση για μία τέτοια οικονομική ενίσχυση; Και επειδή δημιουργείται μία θολούρα για το εάν «τα παίρνουμε από τον ΣΥΡΙΖΑ», έχουμε να δηλώσουμε απλά και κατανοητά κάποια πραγματάκια.
Το εγχείρημά μας παραμένει αυτόνομο, αυτοοργανωμένο, μία απόπειρα αυτοθέσμισης πάνω στα ζητήματα της υγείας. Δεν έχει καμία σχέση με κομματικούς και δημοτικούς μηχανισμούς (ούτε τις παραφυάδες τους). Δεν έχει καμία σχέση με την εκκλησία, με μη κυβερνητικές οργανώσεις, με επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά ή άλλα κονδύλια. Και ως τέτοιο θα συνεχίσει.
Είχαμε διαβάσει και εμείς πριν κάμποσο καιρό τις εσωτερικές οδηγίες προς τις τοπικές οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ να «διεισδύουν» στις δομές αλληλεγγύης και στις συνελεύσεις γειτονιών. Είχαμε ακούσει και εμείς για το κονδύλι υποστήριξης δομών αλληλεγγύης που είχε κοπεί από τα κεντρικά της Κουμουνδούρου. Είχαμε υποψιαστεί ότι πολλά εγχειρήματα θα μετατραπούν σε μία δεξαμενή ψήφου για την αδημονούσα αριστερή κυβέρνηση. Και περιμέναμε (και περιμένουμε) να συνεχιστεί αυτή η προσπάθεια αφομοίωσης και ενσωμάτωσης. Βλέπετε, ο αστερισμός της εξουσίας είναι εκτυφλωτικός.
Δεν σκοπεύουμε, όμως, να σιωπήσουμε. Το αυτονόητο που αναμένουμε είναι να απαλειφτεί η δομή του κοινωνικού χώρου για την υγεία από τον ιστότοπο της «Αλληλεγγύης για όλους». Έχουμε τους τρόπους, έχουμε χτίσει τις σχέσεις, έχουμε βρει και τα κουράγια να μιλήσουμε εμείς για εμάς, για το εγχείρημά μας και τα περιεχόμενά του.
Eίναι γεγονός ότι η συλλογικότητα “Αλληλεγγύη για Όλους”
δημιουργήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά γιατί αυτό είναι εξ ορισμού κακό? Θα συμφωνήσω μαζί σας αν αποδειχτεί ότι οι δημιουργοί της έχουν βαλθεί να καταλύσουν την αυτονομία μας. Αλλιώς γιατί να συμφωνήσω? Αν π.χ. ζητήσουν κάποια πολιτικά ανταλλάγματα- έστω και έμμεσα – θα συμφωνήσω αμέσως μαζί σας. Αλλά να συμφωνήσω ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ μου είναι αδύνατον.
Αλλωστε και σεις αναγνωρίζετε -οπως λέτε – την ανάγκη του συντονισμού, τα οφέλη του οποίου είναι προφανώς πολλα. Κυρίως πολιτικά και οικονομικά. Π.χ. η ” Α.Γ.Ο.” διαχειρίζεται το “ταμείο αλληλεγγύης” που χρηματοδοτείται από το 20% των μισθών των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Από αυτό το χρήμα αγοράστηκε οδοντιατρική καρέκλα σε κάποιο κοινωνικό ιατρείο. Υπάρχει κάτι κακό σ’ αυτό ΑΝ ΔΕΝ ΖΗΤΗΘΗΚΑΝ ΑΝΤΑΛΛΑΓΜΑΤΑ? Άλλο παράδειγμα:
Μια συλλογικότητα που ανήκει στο κίνημα “χωρίς μεσάζοντες” θέλει να ελέγξει την ποιότητα ενός προϊόντος.
Πώς θα το κάνει χωρίς λεφτά? Η Α.Γ.Ο. μπορεί να το κάνει.
Και για να τελειώσω. Αν αυτή η λογική επικρατούσε το ’41
δε θα είχε γίνει ποτέ η “Εθνική Αλληλεγγύη” που όλοι ξέρουμε τι υπηρεσίες προσέφερε στον πενασμένο ελληνικό λαό και την αντίσταση στο φασιστικό άξονα.
Και δε θα είχε γίνει ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΑΜ με πυρήνα του το ΚΚΕ!
Δεν εξετάζει κανείς εάν η “αλληλεγγύη για όλους” είναι καλό ή κακό. Ο Σύριζα τη δουλειά του κάνει, και ο καθένας και η καθεμιά την κρίνει με βάση τους πολιτικούς αισθητήρες που έχει και το πλαίσιο μέσα στο οποίο έχει επιλέξει να λειτουργεί.
Ο ΚΧΥ λέει πολύ απλά ότι δεν έχει σχέση με διαδικασίες τις οποίες δεν παράγει (ή δεν έχει επιλέξει να συμμετάσχει) ο ίδιος. Και πόσο μάλλον όταν μιλάμε για διαδικασίες που κινούνται από έναν κομματικό μηχανισμό. Γιατί αυτό που αναφέρεις εσύ σαν “γεγονός”, ότι η ΑΓΟ έχει δημιουργηθεί από τον Σύριζα, υπήρχαν τις προηγούμενες μέρες μέλη του Σύριζα στη γειτονιά μας που το αρνούνταν επιμελώς ότι συμβαίνει αυτό. Και όταν αρνείσαι κάτι οφθαλμοφανές και ρητά υποδηλωμένο, σημαίνει κάτι;
Αλλά, ούτως ή άλλως, δεν είναι μία υπόθεση συνωμοσιολογίας ή προβλέψεων το θέμα. Είναι υπόθεση πολιτικών εκτιμήσεων. Και η δικιά μου εκτίμηση λέει ότι η αδημονούσα αριστερή κυβέρνηση ψάχνει νέες δεξαμενές ψήφων. Το καλοκαίρι του 2011 είχε την (“κάτω”, όπως προσδιορίζεται συχνά στις αναλύσεις) πλατεία Συντάγματος, τώρα οι σχετικές αναζητήσεις της έχουν επικεντρωθεί στα διάφορα εγχειρήματα που έχουν μπροστά τον προσδιορισμό “κοινωνικά” ή “αυτοοργανωμένα”. Είναι το νέο πεδίο όπου το κράτος έρχεται να παίξει μπάλα (και μέσα από τα ΕΣΠΑ).
Το αντάλλαγμα που αναρωτιέσαι αν ζητάνε το έχεις δώσει εσύ ο ίδιος μέσα σε μία σου πρόταση: 1ον να φαίνεται ότι οι βουλευτές του Σύριζα δίνουν το 20% του μισθού τους σε ένα “ταμείο αλληλεγγύης” και 2ον ότι με αυτά τα χρήματα αγοράστηκε οδοντιατρική καρέκλα σε κοινωνικό ιατρείο.
Αυτό που εγώ στο κεφάλι μου είναι μία μορφή κοινωνικής οργάνωσης όπου δεν θα υπάρχουν βουλευτές (και γενικώς κάποιοι κατέχοντες) που θα δίνουν το 20% του μισθού τους. Επιδιώκω να υπάρχουν άνθρωποι που θα δίνουν το 100% της ενέργειας και της σκέψης τους για τον διπλανό τους, για τους ίδιους. Το 20% είναι γι’ αυτούς που είναι αγανακτισμένοι και ψάχνουν καλύτερο αντιπρόσωπο για να διαμεσολαβήσει την αγανάκτησή τους. Το 100% θέλει μόχθο, υπευθυνότητα, αλληλεγγύη, να πάρεις όλες τις αποφάσεις που σε αφορούν στα χέρια σου.
Επειδή “ο λαός πεινάει” να επιλέξω την οργάνωση με πυρήνα τον Σύριζα; Διατηρώ τις επιφυλάξεις μου για τη διαταξικότητα του νοήματος της τελευταίας σου πρότασης, αλλά αντιλαμβάνομαι τον ΚΧΥ σαν ένα εγχείρημα με ταξικό πρόσημο, με την ανάλογη θέση στον πόλεμο που είναι σε εξέλιξη. Οι θολούρες ενός “λαού που πεινάει” και περιμένει αυτόν που θα τον ξεσηκώσει, θα τον οργανώσει και στο τέλος θα τον εκπροσωπήσει δεν είναι αυτά που επιλέγω να διεκδικήσω για τον εαυτό μου.
ΛΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΕΙΣ ΑΝ Η Α.Γ.Ο. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ Ή ΚΑΚΟ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΟΤΙ ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΒΑΖΟΥΝ ΤΟ 20% ΤΟΥ ΜΙΣΘΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΤΑΜΕΙΟ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΓΟΡΑΖΕΤΑΙ Π.Χ. ΜΙΑ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΚΑΡΕΚΛΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΚΑΚΟ ΑΦΟΥ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΘΟΥΝ, ΝΑ ΣΟΥ ΑΡΠΑΞΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΣΕ ΥΠΟΤΑΞΟΥΝ.
ΑΛΛΑ ΚΙ ΕΤΣΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ (ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΚΛΕΙΩ) Σ’ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΕ ΠΟΛΕΜΟ, ΟΠΩΣ ΣΩΣΤΑ ΛΕΣ, ΔΕ
ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΕΣΤΩ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ;
ΑΜΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΤΗΝ “ΠΑΙΔΙΚΗ ΑΡΡΩΣΤΙΑ”ΤΑΞΑΝΑΛΕΜΕ. ΙΣΩΣ ΤΟΤΕ ΝΑ ‘ΧΕΙΣ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΚΑΙ ΑΝΟΣΙΑ.
Εντάξει, λοιπόν, μπορείς να με αφήσεις εμένα στην “παιδική μου αρρώστια” και ζήσε εσύ τους δικούς σου μεσήλικους συμβιβασμούς.
Εξάλλου, αναζητάς αριστερούς συμμάχους, εγώ αναζητώ την αυτοθέσμιση (κοινωνική και ατομική). Ο καθένας τον δρόμο του, λοιπόν…
προς όσους και όσες συμμετέχουν σε ανάλογα εγχειρήματα:
να πάρουν θέση άμεσα
δεν μπορεί να αφομοιώνεται οποιαδήποτε αυτοοργανωμένη δομή από τους συριζαίους χωρίς να βγαίνει τσιμουδιά, και μάλιστα να τη σφετερίζονται και να την πιστώνονται μέσω μιας πλατφόρμας με δήθεν “αόρατη” προέλευση, βλέπε http://www.solidarity4all.gr/structures
Το ότι αναφέρθηκε η δομή αλληλεγγύης σας, σε ένα site δεν σημαίνει ότι ενσωματωθήκατε στην λογική του δημιουργού του site.
Διότι αν αυτό ισχύει, τότε θα πρέπει να καταργήσετε τις ιστοσελίδες σας μέχρι να μέχρι να δημιουργήσετε τις δικές σας αυτοοργανωμένες συλλογικότητες δημιουργίας ιστοσελίδων, στους δικούς σας αυτοργανωμένους παρόχους ιντερνέτ. (Σημείωση: Το «δικές σας» αναφέρεται όχι με την έννοια της ιδιοκτησίας αλλά της ιδεολογίας)
Φυσικά θα πρέπει να πετάξετε αμέσως οτιδήποτε iphone, ipad, pc ή οποιαδήποτε άλλη ηλεκτρονική συσκευή έχετε, διότι με την λογική σας είστε συνυπεύθυνοι στις αυτοκτονίες και στην εκμετάλλευση Κινέζων εργατών που δουλεύουν σαν σκλάβοι στα εργοστάσια κατασκευής των παραπάνω ηλεκτρικών συσκευών.
Όπως και να διαγραφτείτε άμεσα από τους καταλόγους των πολυεθνικών εταιρειών google, yahoo κλπ που σας παραχώρησαν ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
Διότι οι εταιρείες αυτές, (προφανώς επηρεασμένες από τον Κορωνάκη), προβάλλουν τους διαδικτυακούς τους τόπους σαν κέντρα διευκόλυνσης και επικοινωνίας όχι μόνο των δομών αλληλεγγύης, αλλά ολόκληρης της ανθρωπότητας.
Ο ισχυρισμός σας ότι επειδή η «Αλληλεγγύη για όλους» ένα site όπου καταγράφηκαν δομές αλληλεγγύης και τους έδωσε την δυνατότητα να διαχειρίζονται την σελίδα τους, να προβάλλουν τις δράσεις τους, τις ανάγκες τους και να επικοινωνούν μεταξύ τους , στην ουσία τις προσεταιρίστηκε κιόλας, είναι τόσο αφελής, όσο το να ισχυρισθεί κανείς ότι γράφοντας ένα σύνθημα σε ένα τοίχο, θα εξαρτηθεί το νόημα του μηνύματος, από τον ιδιοκτήτη του τοίχου. π.χ. πχ, ασφαλίτικο αν το γράψεις έναν τοίχο αστυνομικού τμήματος.
Άλλο λοιπόν να καλούν σε κοινό τόπο και να δίνουν χώρο για διάλογο και επικοινωνία και άλλο ο προσεταιρισμός.
Δεν διαφωνώ λοιπόν να ονειρεύεσαι χωρίς κόμματα και κατέχοντες αλλά προσπαθώ να καταλάβω πως θα γίνει αυτό?
Γιατί ο στείρος δρόμος της άρνησης θα οδηγήσει αναγκαστικά σε «Λαϊκή συνέλευση ΣΠΗΛΑΙΟΥ Πετραλώνων»
Εκεί πράγματι έχεις την δυνατότητα να ξαναδημιουργήσεις ιδανικά όπως τα φαντάζεσαι τα πάντα από την αρχή, με αυτοοργάνωση και κοινοκτημοσύνη δίνοντας το 100% της ενέργειας σου όχι μόνο στους γύρω σου, αλλά και στο κεφάλι αυτών που θα ταράξουν την κοινοκτημοσυνική σου γαλήνη.
Αλλά πέρα από τα παιδικά σου όνειρα υπάρχει και η πραγματικότητα. Η κοινωνία που υποφέρει από τις μνημονιακές πολιτικές, την πείνα και την εξαθλίωση.
Γι αυτό αξίζει να ξαναδημοσιεύσω αυτά που γράφει παραπάνω ο κος Δανός Αν αυτή η λογική επικρατούσε το ’41
δε θα είχε γίνει ποτέ η «Εθνική Αλληλεγγύη» που όλοι ξέρουμε τι υπηρεσίες προσέφερε στον πεινασμένο ελληνικό λαό και την αντίσταση στο φασιστικό άξονα.
Και δε θα είχε γίνει ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΕΑΜ με πυρήνα του το ΚΚΕ!
Αυτό που περιγράφεις ως στείρα άρνηση κάθε άλλο παρά τέτοιο είναι. Πρόκειται για μια συγκεκριμένη θέση απέναντι σε μια συγκεκριμένη προσπάθεια.
Το γεγονός ότι υπάρχει μια κατεύθυνση από το συγκεκριμένο κόμμα για να ενσωματώσει αντίστοιχες κινήσεις αλληλεγγύης νομίζω ότι είναι καταγεγραμμένο. Συγκεκριμένα πρόκειτα για μια στροφή στις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ όταν αποδυναμώθηκαν οι πλατείες (που προσπαθούσε να σπρώξει σε καθαρά αντικυβερνητικές κατευθύνσεις), αλλά συνέχισαν να ανθίζουν οι προσπάθειες αλληλεγγύης, να τις “στηρίξει”.
Η προσπάθεια να συν-βρεθούν οι διάφορες και διαφορετικές κινήσεις αλληλεγγύης είναι κάτι που μας ενδιαφέρει άμεσα και μάλιστα έχουμε συμμετάσχει παλιότερα αλλά και τώρα σε τέτοιες πρωτοβουλίες, που γινόταν όμως ισότιμα και αυτόνομα μεταξύ των κινήσεων. Το να καταγράφεται μια προσπάθεια ενός άσχετου (και πολιτικού) φορέα ως αντίστοιχη προσπάθεια, δημιουργεί και σύγχιση αλλά και ερωτήματα ως προς τις προθέσεις του. Στην τελική πολλά από τα εγχειρήματα δεν έχουν καν ερωτηθεί (η τουλάχιστον μέχρι την καταγγελία μας).
Καταλαβαίνει λοιπόν κανείς ότι με τις προσβάσεις που έχει η συγκεκριμένη κίνηση σε μέσα δημοσίευσης αλλά ακόμα και σε μέσα χρηματοδότησης, ναι μπορεί να καπελώσει και θα καπελώσει ένα γαλαξία ετερόκλητων αλλά αυτόνομων εγχειρημάτων αλληλεγγύης.
Απέναντι λοιπόν σε αυτήν κίνηση εμείς διαβάσαμε αυτά τα χαρακτηριστικά και βγάλαμε αυτό το κείμενο. Ούτε εμπάθειες έχουμε με το συγκεκριμένο κόμμα ούτε μας αρέσει να διαχωρίζουμε τη θέση μας γενικά. Απαντάμε σε συγκεκριμένα σημεία των καιρών, δεν κάνουμε πολιτική.
Τώρα για το ΕΑΜ και την “Εθνική Αλληλεγγύη” είναι μια άλλη κουβέντα.
Συντροφικά
Προσπαθώ να καταλάβω τη διαδρομή της σκέψης σου για το πώς έφτασες από το site “Αλληλεγγύη για όλους” στην google και την yahoo, αλλά όσο το ξαναδιαβάζω μόνο γέλιο μου προκαλεί (ίσως θα πρέπει να ερευνήσεις και λίγο περισσότερο τις κινηματικές επιδιώξεις του espiv, στον οποίο ο ΚΧΥ έχει επιλέξει να φιλοξενούνται οι διαδικτυακές προεκτάσεις του εγχειρήματός του).
Και εγώ ξαναρωτάω: ποιός ζήτησε από έναν κομματικό μηχανισμό να παρουσιαστεί αυτόκλητα και να καταγράψει την δομή του ΚΧΥ σε ένα δικό του site; Ποιός ζήτησε από τον Σύριζα να προβάλει τις “δικές μου” ανάγκες, τις “δικές μου” δράσεις, να “φροντίζει” για την επικοινωνία μου.
Το θέμα είναι πολύ απλό και αναδύεται ακόμα και μέσα στα θολά νερά της αντιπολιτευτικής αριστεράς. Όλο αυτό λέγεται διαμεσολάβηση. Προφανώς, κάποιοι δεν έχουν πρόβλημα με αυτό. Δεν έχουν πρόβλημα να στήνουν “αυτοοργανωμένες δομές” και οι αποφάσεις να παίρνονται από συντονιστικές επιτροπές. Δεν έχουν πρόβλημα να τρέχουν σε συνέδρια για να ακούσουν τον μικρό αρχηγίσκο. Έχουν πρόβλημα όμως με αυτούς που δηλώνουν ρητά ότι αυτοοργάνωση σημαίνει και αδιαμεσολάβητη σχέση και δράση. Αυτενέργεια και αυτοθέσμιση.
Μην αναζητάς στείρες αρνήσεις και μην κάνεις πολιτικαντισμό μέσα από εδώ. Οι προτάσεις υπάρχουν, κατατίθενται και δοκιμάζονται, οργανώνονται σε εγχειρήματα και προχωράνε χωρίς κόμματα, αναθέσεις και διαμεσολάβηση. Και αυτά τα εγχειρήματα, εάν μένεις στη γειτονιά μας, έχουν διεύθυνση και δεν βρίσκονται στο σπήλαιο των Πετραλώνων. Εκεί είναι το colibri, αν θες πήγαινε να φας ένα σάντουιτς.
Υπάρχει και η πραγματικότητα, λοιπόν. Και η απάντηση στην πείνα και την εξαθλίωση απαιτεί και πολιτική οργάνωση. Αυτόνομη πολιτική οργάνωση, αυτοοργανωμένη και αντιιεραρχική, χωρίς διαμεσολαβήσεις, χωρίς αντιπροσώπους.
Πραγματικά είναι αξιοπερίεργο το πώς εσείς, οι “μεγαλύτεροι” από εμένα, προσπερνάτε μία ολόκληρη περίοδο (αυτή που ονομάζεται μεταπολίτευση) και το μόνο που εντοπίζετε είναι τα τελικά της αποτελέσματα και όχι την ίδια τη μακροχρόνια διαδικασία που οδήγησε σε αυτά. Πλάι στο περιβόητο “πασοκ του ’81” βρίσκονται οι επιλογές λήψεις των πολιτικών αποφάσεων (και κάλυψης των ατομικών επιδιώξεων και συμφερόντων). Πλάι στα έντυπα του Κωστόπουλου και το lifestyle βρίσκεται η κουλτούρα του μικροαστισμού μίας ολόκληρης δεκαετίας κ.ο.κ. Δεν επιλέγω την ανέξοδη κριτική στα τελικά αποτελέσματα, αλλά σε όλη τη διαδικασία που οδήγησε σε αυτά. Αλλαγή κουλτούρας, λοιπόν, και όχι απλά καινούργια περιτυλίγματα.
Το λέμε χρόνια τώρα στη γειτονιά, το γράφουμε και στα πανό: να πάρουμε τις ζωές μας και τις αποφάσεις στα χέρια μας. Κάποιοι επιμένουν να το κάνουν πράξη, κάποιοι επιλέγουν να στέκονται πίσω από τα πανό και να ψαρεύουν σε θολά νερά. Και όταν αυτό το ψάρεμα δεν τους βγήκε, άρχισαν την λάσπη.
Εγώ τους την αφήνω χάρισμα. Είναι ούτως ή άλλως βουτηγμένοι εκεί μέσα όσο δεν πάει.
Kαλησπέρα,
Νομίζω ότι η Αλληλεγγύη για όλους έχει στείλει ένα κείμενο έτσι ώστε να μπορεί να μιλήσει και εκείνη για την ίδια.
Θεωρώ χρήσιμο για τη συζήτηση να δημοσιευθεί και εδώ.
http://protovouliakatoikwnkaisarianis.blogspot.gr/2013/05/blog-post_9.html
H θέση της “Αλληλεγγύης για όλους”
Δύναμη της αλληλεγγύης είναι ότι ανήκει στο λαό
(ή, ορισμένες απαραίτητες διευκρινίσεις)
Τα τελευταία χρόνια ο λαός μας επέλεξε να αντισταθεί στην κρίση αναπτύσσοντας πολύμορφα και αυτο-οργανωμένα εγχειρήματα κοινωνικής αλληλεγγύης, αμφισβητώντας το ισχύων σύστημα πολιτικής διαμεσολάβησης όπως και την κυριαρχία της αγοράς.
Η «αλληλεγγύη για όλους» δεν αποτελεί τίποτα παραπάνω από ένα ακόμα λιθαράκι μέσα σε αυτόν τον γαλαξία κινήσεων αλληλεγγύης. Μία προσπάθεια που με μια αποκεντροποιητική αντίληψη θέλει με έμπρακτο τρόπο να προσφέρει εργαλεία που να διευκολύνουν την κάλυψη υπαρκτών αναγκών των αυτο-οργανωμένων δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και την ανάπτυξη τους.
Στα πλαίσια αυτά είναι εκτός της λογικής της η λειτουργία της σαν συντονιστικό των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης, πόσο μάλλον να τις εκπροσωπεί. Θεωρεί αυτονόητη την αυτοτέλεια στον τρόπο λειτουργίας και λήψης των αποφάσεων κάθε συλλογικότητας, ακόμα και αυτών που της έχει ζητηθεί να στηρίξει οικονομικά. Στόχος της είναι η ανταπόκριση στις οξυμένες ανάγκες επιβίωσης και συλλογικής απάντησης ενός λαού, από το επίπεδο γειτονιάς μέχρι αυτό της χώρας. Μιας κοινωνίας που αγωνίζεται να σταθεί όρθια για να αντιστέκεται στην κοινωνική βαρβαρότητα, τις διαιρετικές πολιτικές και τον εκφασισμό. Κριτήριο μας είναι να είμαστε ωφέλιμοι σε αυτή τη μάχη, προβάλλοντας με επιμονή το τρίπτυχο «αλληλεγγύη – αντίσταση – αυτοργάνωση για την συνολική ανατροπή».
Η «αλληλεγγύη για όλους» θεωρεί ότι σε καιρούς που η κοινωνική καταστροφή αγγίζει τα επίπεδα της ανθρωπιστικής κρίσης, που δοκιμάζονται οι αντοχές μιας ολόκληρης κοινωνίας, το ζήτημα της αυτο-οργάνωσης αποτελεί υπόθεση για την ίδια την επιβίωση της και όχι ζήτημα ενός πολιτικο-ιδεολογικού χώρου. Κάτι τέτοιο θα ήταν τραγική πολυτέλεια. Πρόκειται για μία μάχη επιβίωσης και προετοιμασίας ενός κινήματος ανατροπής και βαθύτερων κοινωνικών μετασχηματισμών. Για ένα πλατύ, πολύμορφο και με αντιφατικά πολλές φορές χαρακτηριστικά κίνημα λαϊκής αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης, που δεν μπορεί να χωρέσει, εξαργυρωθεί ή ενταχθεί σε καθαρότητες, επιμέρους πολιτικές «καταγραφές» και «κανονικότητες», θεσμικού ή αντιθεσμικού τύπου.
Σε αυτή τη βάση, λοιπόν, το http://www.solidarity4all.gr αναπτύχθηκε σαν εργαλείο για:
Να διευκολύνει την επικοινωνία των δικτύων και των δομών κοινωνικής αλληλεγγύης, καθώς και την ανταλλαγή εμπειριών και «τεχνογνωσίας» μεταξύ τους.
Να κάνει ορατό και γνωστό το εύρος του κινήματος έμπρακτης και συμμετοχικής αλληλεγγύης, μέσω της καταγραφής όλων των δομών κατά γεωγραφική περιοχή και πεδίο δραστηριότητας.
Να καταστήσει εύκολα προσβάσιμες στον καθένα και την καθεμία που έχει ανάγκη ή θέλει να βοηθήσει τις δομές κοινωνικής αλληλεγγύης σε όλη την χώρα.
Να ενισχύσει όλα τα υπάρχοντα εγχειρήματα με κάθε δυνατό τρόπο (με υλικά και ανθρώπους, οικονομική στήριξη, αλληλοκάλυψη αναγκών κτλ), καθώς και να προωθήσει τη δημιουργία νέων σε περιοχές ή θεματικές που δεν καλύπτονται.
Να διαδώσει την αντίληψη ότι όσοι πληττόμαστε από την κρίση μπορούμε να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Οτι δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να υποκαταστήσουμε το υπό διάλυση «κράτος πρόνοιας». Αντίθετα, διεκδικώντας κοινωνικά δικαιώματα για όλους και όλες, οικοδομούμε την ενότητα εργαζομένων – ανέργων, ντόπιων – μεταναστών, υγειονομικών – ασθενών, εκπαιδευτικών – μαθητών, και μέσα από την αλληλεγγύη αποδεικνύουμε ότι μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα. (Δες http://www.solidarity4all.gr/αλληλεγγύη-για-όλους)
Η ιστοσελίδα http://www.solidarity4all.gr φιλοξενεί, χωρίς αποκλεισμούς, όλα τα εγχειρήματα κοινωνικής αλληλεγγύης που λειτουργούν με την παραπάνω λογική. Η κάθε δομή έχει δικό της χώρο στο http://www.solidarity4all.gr, τον οποίο ενημερώνει η ίδια, διαμορφώνοντας έτσι ταυτόχρονα την κεντρική ροή ειδήσεων και το περιεχόμενο της ιστοσελίδας. Η οριζόντια και συλλογική αυτή μορφή είναι απόρροια της επιλογής μας να παράσχουμε χρήσιμα εργαλεία για τις δομές αλληλεγγύης, για όσους τις έχουν άμεση ανάγκη, ή θέλουν να δραστηριοποιηθούν και να φτιάξουν νέες. Ήδη οι ωφέλειες που έχουν προκύψει είναι μεγάλες, τόσο όσον αφορά στη δημιουργία νέων δομών, όσο και άμεσης αλληλοβοήθειας και αλληλοκάλυψης των αναγκών των δομών – κυρίως με αχρήματες πρακτικές. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η κοινή λίστα διαθέσιμων φαρμάκων, που μπορούν να καταρτίσουν μέσω της ιστοσελίδας, τα Κοινωνικά Ιατρεία και Φαρμακεία για την ικανοποίηση των αναγκών τους.
Έχουμε όντως καταγράψει γύρω στις 2.500 οργανισμούς που προσφέρουν «κοινωνικές υπηρεσίες», τις οποίες όμως δεν θα βρείτε στην ιστοσελίδα μας. Η καταγραφή αφορά την δυνατότητα να είμαστε χρήσιμοι σε όσους έχουν άμεση ανάγκη βοήθειας και απευθύνονται σε εμάς από περιοχές όπου δεν υπάρχουν ακόμα αυτο-οργανωμένες δομές αλληλεγγύης. Επίσης γιατί κατανοούμε την αλληλεγγύη σαν πολιτική δράση προκειμένου να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας. Για τους ίδιους λόγους, κι εμείς, δεν είμαστε ΜΚΟ ή φιλανθρωπική οργάνωση και δεν λαμβάνουμε κονδύλια από το κράτος ή ευρωπαϊκά προγράμματα, αλλά προσπαθούμε να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις.
Αν και εμείς μπορούμε να μιλήσουμε μόνο για εμάς, και όχι σαν ΣΥΡΙΖΑ, κατανοούμε την έκπληξη, και τη σύγχυση ίσως, που μπορεί να προκαλεί η πρωτότυπη απόφαση ενός πολιτικού φορέα να μην οργανώσει «παρακλάδια (αλληλεγγύης) μίας κομματικής δομής», αλλά, σε αντίθεση με τα κλασσικά εικονογραφημένα, να προάγει την πολιτική κουλτούρα και τις δομές αυτο-οργάνωσης που έχει γεννήσει η πάλη του ίδιου του λαού μας τα τελευταία χρόνια.
Το κάνει αυτό για να ελέγξει και ενσωματώσει την κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται; Οι προηγούμενες εμπειρίες της αντιπροσωπευτικής λογικής και υποκατάστασης κινημάτων (για να το πούμε ευγενικά) και από πλευρές της Αριστεράς δικαιολογούν αυτές τις ανησυχίες. Από την άλλη όμως το φιξάρισμα μίας αντίληψης και κριτηρίων στον παρελθοντικό χρόνο (στα κλασσικά εικονογραφημένα), ίσως επειδή παρέχει εύκολα σχήματα και “αιώνιες αλήθειες”, δε βοηθάει να κατανοηθούν οι μορφές ριζοσπαστικοποίησης που γεννιούνται. Να κατανοηθεί ότι η δυναμική των κοινωνικών μετασχηματισμών και της εμπειρίας της μαζικής αντίστασης μπορεί να διαπερνάει εγκάρσια και να αλλάζει κατεστημένες συμπεριφορές και πολιτικούς θεσμούς και οργανισμούς. Με κάποιον τρόπο, όσο πιο κοντά βρίσκεται κάποιο κόμμα σε αυτή τη δυναμική, τόσο πιο πολύ “απειλείται” ή “εκθέτει” τον εαυτό του, στον κίνδυνο της αλλαγής του. Έτσι «έννοιες όπως «αφομοίωση», «προδοσία» και άλλες της ίδιας γενεαλογίας, θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο βαθύτερου προβληματισμού και να τεθούν υπό αμφισβήτηση, δεδομένου ότι δεν επεξηγούν αυτό που πραγματικά συμβαίνει και λειτουργούν ως παραπλανητικά για μας που αγωνιζόμαστε για τη χειραφέτηση.» (Raul Zibechi, Αυτονομίες και χειραφετήσεις: Η Λατινική Αμερική σε κίνηση, εκδ. Αλάνα, Αθήνα 2010).
Δε τα λέμε όλα αυτά για να καθησυχάσουμε. Ίσως απλά πρέπει να τα αναφέρουμε για να διευκρινήσουμε τη συνείδηση των προκλήσεων που ένα υβριδικό και πολυδιάστατο εγχείρημα σαν την “αλληλεγγύη για όλους” έχει. Αυτό που, όντως, μένει, είναι να αποδείξουμε όσα λέμε στην πράξη. Και αυτό προσπαθούμε.
Μετά από όλα αυτά είναι προφανές ότι είναι επιλογή κάθε δομής αν θέλει να εμφανίζεται στο http://www.solidarity4all.gr, και ελπίζουμε ότι οι παραπάνω διευκρινήσεις επιτρέπουν και μία δεύτερη σκέψη. Την ίδια στιγμή, όμως, διατηρούμε κάθε δικαίωμα να ενημερώνουμε όποιον και όποια έχει ανάγκη για δράσεις που του είναι απαραίτητες.
Aλληλεγγύη για Όλους
Όπως ανέφερα και παραπάνω η Αλληλεγγύη για όλους σας έχει στείλει κείμενο με τη θέση της. Επειδή φαντάζομαι πως η κάθε συλλογικότητα έχει δικαίωμα να μιλάει για τον εαυτό της καλό θα ήταν να δημοσιεύσετε και τη δική της θέση. Εκτός κι αν η άποψη και η κριτική είναι προνόμιο λίγων και όχι δικαίωμα όλων. Η Αλληλεγγύη για όλους λοιπόν έχει το δικαίωμα να μιλάει για την ίδια?
Παρακαλώ να δημοσιεύσετε το κείμενο που σας έχει αποσταλεί εδώ και πάνω από ένα μήνα.
Συντροφικά
Αφού φαίνεται να έχεις επίγνωση του κειμένου γιατί δεν το δημοσιεύεις εσύ; Ή ας το δημοσιεύσει κάποιος από την “Αλληλεγγύη για όλους”.
Το κείμενο έχει σταλεί στον ΚΧΥ για συζήτηση και επεξεργασία. Θα δημοσιεύσω εγώ πρωτοβουλιακά στο διαδίκτυο ένα κείμενο άλλης συλλογικότητας που εστάλη μέσω μέιλ; Αναίρεσε κάποιος το δικαίωμα της συλλογικότητας να μιλήσει για τον εαυτό της; Ανοιχτή είναι η συζήτηση, ανοιχτά και τα σχόλια.