Τον τελευταίο καιρό, ένα από τα θέματα που απασχολεί τη συνέλευση του «κοινωνικού χώρου για την υγεία» είναι το στήσιμο και η λειτουργιά μίας οδοντιατρικής δομής. Μέσα από αυτές τις συζητήσεις μας επιχειρούμε να διερευνήσουμε τις οδοντιατρικές ανάγκες που προκύπτουν στις τωρινές κοινωνικές και οικονομικές συνθήκες, να απαντήσουμε στην ανυπαρξία αυτού που ονομάζεται «πρόληψη» σε θέματα που άπτονται της υγείας μας, άλλα και να πάψει η επίσκεψη σε έναν οδοντίατρο να παραμένει μια «ιδιωτική απόλαυση». Και φυσικά δεν παραβλέπουμε ότι οι οδοντιατρικές πράξεις δεν καλύπτονται από κανέναν ασφαλιστικό φορέα (ούτε τώρα, αλλά ούτε και στα χρόνια της «ευημερίας»), πνίγοντας οικονομικά όσους και όσες έχουν μία σχετική ανάγκη (και περισσότερο τις οικογένειες με μικρά παιδιά). Οι εργασίες για την κατασκευή του οδοντιατρείου έχουν ξεκινήσει και ελπίζουμε να είναι έτοιμο να υποδεχτεί τους πρώτους επισκέπτες σύντομα.
Σε πρώτο πλάνο, σε ένα τέτοιο εγχείρημα, θα μπορούσαν να παρασχεθούν:
- οδοντιατρικός έλεγχος, δηλαδή μια καταγραφή και ενημέρωση της κατάστασης της υγείας και των προβλημάτων στο στόμα,
- οδοντιατρικός καθαρισμός, (γίνεται με εργαλεία χειρός και υπέρηχο) και συμβάλει στην υγεία των ούλων (απομακρύνοντας την πλάκα και την πέτρα που ευθύνονται για τις φλεγμονές της ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας), άλλα και προληπτικά είναι απαραίτητος,
- οδηγίες στοματικής υγιεινής και προληπτικό πρόγραμμα για παιδιά (καθαρισμός, φθορίωση και ορθοδοντικός έλεγχος),
- αντιμετώπιση επειγόντων περιστατικών (διάνοιξη αποστήματος, εξαγωγή δοντιών).
Όπως είναι σαφές, ακόμα και αυτές οι απλές οδοντιατρικές πράξεις απαιτούν οπωσδήποτε ένα μίνιμουμ εξοπλισμού: μία οδοντιατρική έδρα, κάποια εργαλεία, έναν κλίβανο για την αποστείρωση των εργαλείων και επιπλέον κάποια αναλώσιμα υλικά (π.χ. αναισθητικό). Αν και τα περισσότερα που αφορούν στον εξοπλισμό έχουν βρεθεί, το κόστος των εργασιών που χρειάστηκαν είναι αρκετά μεγάλο.
Μέσα από την πρόταση της κουζίνας των ανέργων για μία αλληλέγγυα συλλογική κουζίνα βρίσκουμε την ευκαιρία να ξαναθέσουμε τα ερωτήματα τόσο της πολιτικής στήριξης της δομής, όσο και της στήριξής της σε υλικοτεχνικό επίπεδο και σε ανθρώπινο δυναμικό.
Η επιλογή αυτή απαιτεί κόπο, χρήμα και δέσμευση. Και η δρομολόγησή της εξαρτάται από το εάν (καταρχήν), ο κόσμος του αγώνα έχει ανάγκη ένα σχετικό εγχείρημα. Πιστεύουμε ότι θα αδικούσαμε καταρχήν τον εαυτό μας να στήσουμε το οδοντιατρείο για να υπάρχει απλά και μόνο, χωρίς να εξυπηρετεί πραγματικές ανάγκες.
Πιστεύουμε ότι μία οδοντιατρική δομή μπορεί να συμβάλλει στη διεύρυνση των συλλογικών απαντήσεων στις (ιατρικές) ανάγκες μας, να αποτελέσει ακόμη μία ψηφίδα στο μωσαϊκό των αντιστάσεων που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια στις γειτονιές, στην τελική να είναι ένας ακόμα υπεύθυνος πειραματισμός πάνω στην αυτοοργάνωση διαφόρων πτυχών της καθημερινότητας και των αναγκών μας.
Η πρόταση για την συλλογική κουζίνα θέτει τις βάσεις για την δικτύωση των από τα κάτω κοινωνικών εγχειρημάτων και δημιουργεί το προηγούμενο για την συμπόρευσή τους στο δρόμο της αυτοοργάνωσης και στο μέλλον. Σήμερα μαγειρεύουμε και τρώμε μαζί, αύριο μαζευόμαστε και διαμορφώνουμε τις συνθήκες μέσα στις οποίες θέλουμε την υγεία μας στο σήμερα, αλλά και στο μέλλον. Τα κοινωνικά εγχειρήματα δεν πορεύονται μόνα τους το καθένα, αλλά όλα μαζί συνθέτουν ένα ισχυρό δίκτυο που επιχειρεί την ανατροπή του υπάρχοντος και ταυτόχρονα την δόμηση της αυριανής κοινωνίας.
Λίγα λόγια για τη γλυκιά γεύση μίας μακαρονάδας με κιμά.
Ακόμα πιο ευχάριστη έκπληξη από την πρόταση για τη συλλογική κουζίνα αλληλεγγύης, υπήρξε η υλοποίησή της. Η έμπρακτη αλληλεγγύη εγχειρημάτων, με κοινούς στόχους αλλά και πρακτικές, λειτουργεί πολλαπλασιαστικά: συσφίγγει κινηματικές σχέσεις, δίνει κουράγιο και σταγόνες αισιοδοξίας, συλλέγει υλικούς πόρους απαραίτητους για τη συνέχεια (προς το παρόν χρήματα, αλλά η κυριαρχία φροντίζει περισσότερο και από εμάς για την εξάλειψή τους), προωθεί μοριακά το συνολικό πρόταγμα της γενικευμένης κοινωνικής αυτοδιεύθυνσης (ναι, στην κοινωνία του αύριο, κάπως έτσι θα συνεννοούνται οι κολεκτίβες…).
Το κοινό περιεχόμενο που αναγνωρίζουμε στα δύο εγχειρήματα είναι η ταυτόχρονη προώθηση της πολιτικής με την υλική αυτονομία. Η διαφορά, τεχνική: ασχολούμαστε με την υγεία, ασχολείστε με την τροφή.
Όπως και να ’χει σύντροφοι και συντρόφισσες θέλαμε να εκφράσουμε τις ειλικρινείς ευχαριστίες για την έμπνευση και την άψογη εκτέλεση, τη στήριξή σας στην απόκτηση της υλικοτεχνικής υποδομής για το οδοντιατρείο (προχωράει ακάθεκτο και τον άλλο μήνα ελπίζουμε να ανοίξει) και κυρίως -και πάνω από όλα- την εξαιρετικής σπανιότητας και ομορφιάς αφίσα, που κατάφερε να παντρέψει χιούμορ, τέχνη, υγεία, τροφή, αυτοοργάνωση, αντιθεσμίσεις, αυτοδιεύθυνση και αυτοσαρκασμό, υπό τη σκέπη του μεγάλου καλλιτέχνη και ανθρώπου Γιάννη Γιοκαρίνη.
Από την ουρά του ΠΙΚΠΑ Πετραλώνων για τον οδοντογιατρό
Η συνέλευση του Κοινωνικού Χώρου για την Υγεία
10 Απριλίου 2013